Moeizame middag in Enschede eindigt met feest.

Met alle afzeggingen die we gekregen hadden zag het er niet best uit voor onze laatste thuisspeeldag. T4 moest zo sterk mogelijk opkomen om het kampioenschap in de promotieklasse binnen te halen, en T2 had terecht een aantal speler van T3 geclaimd om te kunnen vechten voor lijfsbehoud. T3 was al gedegradeerd en dat motiveerd natuurlijk niet, maar door het doorschuiven van vier basisspelers en het afzeggen van nog een speler leek het wel erg zorgelijk. In eerste instantie zouden vooral T7 spelers invaller in T3. Dat leverde toch wel erg scheve ratingverhoudingen op, dus hebben we na intern overleg besloten om de pijn te verdelen tussen T3 en T5. Vier spelers van T5 (Bertus, Robert, Jeroen en ondergetekende) speelden mee in T3. Onno vulde het team aan. Hierdoor was nu T5 bijna leeg maar ook T5 speelde eigenlijk niet meer om meer dan de eer. Gelukkig waren er wel een hoop niet zaterdagspelers bereid om ons uit de brand te helpen, veel dank daarvoor want het zou erg onprettig zijn om in de laatste ronde toch nog lege plekken te hebben in onze teams. Dion, Axel, Nicolien, Jasper Everink en Pim erg bedankt!

Daarmee hadden we natuurlijk twee kansloze westrijden, maar de ratingsverschillen op de borden werden zo wel zo klein mogelijk gehouden zodat iedereen tenminste wat kansen zou hebben. Helaas kwam Drienerlo voor het eerst dit seizoen op volle sterkte uit. Onze vaste krachten zouden het eigenlijk moeten doen, maar het lukte Ferdinand, Peter van Bart en Jarich helaas niet om te scoren. Ook de invallers wisten niet te verrassen dus hielden we de nul en waren de druiven voor T5 uiteindelijk best zuur. Evengoed ben ik trots op de manier waarop we dit jaar gespeeld hebben en ook trots op onze bereidheid om de vereniging te helpen als de nood hoog is. Hopelijk lukt het volgend jaar ook in de laatste ronde om iedereen mee te krijgen zodat deze situatie niet weer voorkomt! Dat levert meer schaakplezier voor iedereen op en nog meer gezelligheid. Pluspunt van al deze nullen was overigens wel dat alle tegenstanders flink gevierd hebben, dus de kas vaarde er wel bij...

Ondertussen was ook T3 aan het zwoegen. Ikzelf speelde op bord 4 tegen Roel Donker, die zijn naam overigens geen eer aandoet wat hij was zo blond als maar kan. Dat had echter geen invloed op zijn speelsterkte want ik was echt kansloos. Vooral door een fout in de opening, zoals te zien op de diagrammen... (zichtbaar in onze FB groep) Jammer want ik had er wel zin in om eens flink te knokken in een eindspel tegen een sterke speler.

Onze sterkste speler op papier, Ton kwam tegenover hun sterkste speler, GM Dennis de Vreugt. Slechter hadden we het dus niet kunnen treffen, en ook voor een zeer slechte score van T3 moest worden gevreesd. Helaas heb ik niet veel van de partijen zelf gezien omdat ik mezelf voor straf maar bardienst gegeven had. Drie spelers wisten de eer te redden voor T3: Taras won knap op bord drie tegen een heel sterke tegenstander, Robert van Delden verraste met een remise op bord 5, en Ton wikkelde in tijdnood van De Vreugt af naar een eindspel met ongelijke lopers. Ondanks nog een langdurige poging van De Vreugt was het echt potremise en dat kun je heus wel aan Ton overlaten. Klasse prestatie, en zoiets geeft toch een beetje kleur aan een verder niet zo vrolijke wedstrijd.

T4 was ondertussen onze trots. T4 zou "wel even" winnen van Hardenberg. Maar T5 had zich een ronde eerder al verslikt in dit stugge team, en ook bij T4 liep het niet echt. Peter Schelwokat verloor snel een stuk en was kansloos. Jörg kwam niet goed uit de opening en was blij remise te houden, ook Kirsten zag haar voordeeltje wegvallen en nam remise. Invaller Jessica moest twintig zetten doen in ongeveer vier minuten, en nam het remise aanbod van haar tegenstander dus opgelucht aan. Gelukkig stond Norbert echt straal gewonnen en ook Nadia en Sjoerd stonden wel gezond met goede winstkansen. Helaas eindigden de partijen van Nadia en Norbert in remise en moest Sjoerd met zijn punt een onverwachte verliespartij van Frank compenseren. Zo stond er aan het eind van de wedstrijd een droevige 3,5-4,5 op het bord en leek het kampioenschap weg.

Alle hoop was nu gericht op goed nieuws uit Amstelveen, waar het eerste geschiedenis zou kunnen schrijven door kampioen in de eerste klasse te worden en waar ook het tweede nog kleine kansen op handhaven had. Na een contactje met Anne te leggen kregen we eerst ander goed nieuws... Eno had WSG 1 op 4-4 gehouden en daarmee zou T4 toch kampioen zijn (op een half bordpunt....episch). Het officiële bericht op de SBO site is nog niet binnen maar Anne verzekert ons dat het klopt (en ook de twitterpagina van ENO bevestigt 4-4); dus toch kampioenen en toch feest.

Uiteindelijk blijken zelfs alle gehoopte resultaten bereikt, want T1 wist knap te winnen tegen concurrent Philidor en T2 speelde gelijk tegen Amstelveen en wist zich daarmee net te redden voor nog een jaar eerste klasse. En toen brak het feest pas echt los... en als je daarover wilde weten dan had je er maar moeten zijn! ;)