KNSB

De barre tocht naar het noorden

Onder het niet helemaal zuivere zanggeluid van Evanescence trokken we vanochtend al vroeg - want we wilden niet te laat komen - richting Assen.
Captain Sjoerd had gesleuteld aan de opstelling om de kleurbalansen wat te beïnvloeden en had ons een duidelijk repertoire geboden om voor te bereiden.
Dat laatste hadden we natuurlijk allemaal in de wind geslagen want niemand die geloofde dat hij inderdaad tegen de voorspelde tegenstander zou spelen.

Al bij Ommen ging het helemaal mis. In een poging de grand-tour-SBO te doen had ik besloten om over Raalte te rijden, maar bij Ommen stuurden de mensen van A-naar-Beter ons helemaal terug naar Hardenberg.
Dat hielp uitstekend bij de genoemde grand-tour maar we hadden geen tijd om even handjes te schudden met het team van Hardenberg (had ook geen zin want die speelden uit in Lonneker) en we kwamen door dit alles ruim een kwartier te laat. En het kwam niet eens door Wouter...

In ieder geval waren alle spelers die van verder moesten komen wel veilig aangekomen en we misten maar 5 minuten van onze bedenktijd omdat Assen zo sportief was geweest de klokken iets later te starten.
De opstelling pakte uit zoals gedacht en ieder van ons had zo ongeveer de tegenstander die Sjoerd van tevoren gezegd had. Psychologisch stonden we dus al achter omdat achteraf bezien voorbereiden misschien wel een erg goed idee was geweest.

Assen is één van de sterkste teams uit onze poule dus het ging een moeilijke middag worden. Dat was des te meer het geval omdat Frank al snel verloor. Hij speelde de opening onhandig (zei hij zelf overigens hoor) en verloor daardoor een kwaliteit en een pion in een nog steeds slechte stelling en hij kon de ellende niet langer verdragen. Kirsten was ook snel klaar maar zij had midden in de partij plotseling een remise. We vermoedden allemaal dat ze wellicht snel naar huis wilden maar niets was minder waar. Kirsten dreigde een dame te verliezen en herhaling van zetten was de enige manier om dat te voorkomen.

Daarna bleef het lang gelijk. Jörg won een pion en stond al een tijdje best goed, Sjoerd had zijn tegenstander als enige wel uitentreure doorgespit en had precies de openingsvariant die hij had voorbereid. André stond degelijk tegen Pieter Tromp en op de andere borden was er best sprake van gebalanceerde stellingen. Met een beetje geluk was een wedstrijdpunt nog in beeld en daar hadden we vooraf voor getekend.

In mijn partij hoopte ik na een relatief saaie opening en een gelijkopgaande partij op een klein foutje van mijn tegenstander. Die bleef uit en ik maakte zelf een kleine fout, gelukkig bleef het binnen de remise marge maar winstkansen kon ik daarna vergeten. Jörg had inmiddels gewonnen en Norbert was op het 2e bord langzaam weggedrukt en verloor. Zo stond het 3-2 voor Assen. Wouter speelde nog en stond 2 pionnen voor inmiddels, Andre had een plusremise stelling en Sjoerd stond in een min-remise stelling. Het scenario vouwde zich langzaam maar onvermijdelijk uit: Wouter won een mooie en knappe partij (bekijk deze partij - als je lid bent! - hier), André had niet genoeg voordeel om te winnen, en Sjoerd kon helaas tegen een sterke tegenstander de min-remise niet keepen.

Soms is een onverwachte beloning zo dichtbij maar ontglipt hij je toch weer als je hem juist denkt binnen te halen. Maar omdat we met ons team tegen een sterk team zo goed mee kunnen doen zit er wel een mooi seizoen aan te komen. De volgende keer mogen wij thuis, ik kan niet wachten!

Een aantal partijen en fragmenten van partijen staan online op de site van Assen.

Daar is ook hun versie van deze wedstrijd te lezen.