Nadat we de dag ervoor te horen hadden gekregen dat onze matties van V3 verloren hadden van Raalte V1, was bij ons natuurlijk de druk extra hoog om deze eerste viertallenwedstrijd van het seizoen te winnen – immers konden we het ons niet veroorloven om met zowel V2 als V3 ergens onderaan de poule te bungelen. Mocht u het nieuws nog niet meegekregen hebben: dit jaar spelen in de eerste klasse van de viertallen twee teams van Max Euwe (van de in totaal vier teams in deze klasse). In februari spelen we pas voor de eerste keer tegen elkaar, maar u snapt natuurlijk dat de vriendschappelijke rivaliteit nu al op aan het laaien is :-)

 

Alweer tegen ENO! Vorige week mocht ESG Dr. Max Euwe 6 ook al aantreden tegen ENO, maar toen moesten we afreizen naar het verre Nijverdal en dit keer hadden we het voordeel van een thuiswedstrijd. Terwijl Wouter nog druk aan het lesgeven was, druppelden de tegenstanders langzaam de speelzaal binnen en werd ons meteen duidelijk dat ze een 1690-speler hadden ingeruild voor een bijna 2100-speler. Slik. Nouja, wij mochten ook niet veel zeggen want Albert Meek viel in voor Joop Mengels, die dit keer niet mee kon spelen. Dit zou een interessante strijd worden.

 

Omdat ik dit keer graag met wit wilde spelen -vorige week speelde ik met zwart tegen ENO en afwisseling is wel goed om de tegenstander in verwarring te brengen –, werd ik op bord 2 neergezet, en hiermee werd de opstelling als volgt:

 

  1. Wouter de Haas (z)(1918) – Johan op den Dries (2096)
  2. Nadia Bloemendaal (1791) – Etien Alssema (1861)
  3. Albert Meek (1867) – Marco Lamers (1740)
  4. Frank Bijleveld (1754) – Rob Hegeman (1660)

Dit zou dus een interessante strijd gaan worden. De borden gingen allemaal vrij gelijk op in het begin, met uitzondering van mijn bord waar ik binnen 30 minuten al een kwal achter stond. Onder het motto: “die toren had ik toch al niet nodig” zette ik alle zeilen bij en dreef mijn tegenstander tot wanhoop met mijn paarden die overal vorkjes dreigden.

Albert was alweer flink bezig met een Albert-wedstrijd en trok met zijn stukken vol ten strijde. Frank en zijn tegenstander hadden binnen 25 zetten nog maar 10 min p.p. op de klok, blijkbaar heeft hij zijn gelijke ontmoet want er is dus nog iemand die zo idioot veel tijd in zo'n korte tijd weet te verbruiken :p

Wouter op bord 1 had een vrij solide stelling weten op te bouwen, er waren wat lijnen open gekomen en daar waren beide spelers nu druk mee om die eigen te maken.

Ik had een paar uurtjes later weer zoveel moed dat ik de zoveelste YOLO[1]-zet deed en toen even heel erg op mijn tellen had moeten passen omdat mijn tegenstander kansen had om weer helemaal terug te komen in de partij....gelukkig zag hij deze kansen niet en kon ik zoveel pionnen opsnoepen dat ik zelfs weer beter stond. Ondertussen had Albert zijn Albert-wedstrijd gewonnen en kon de rest al iets chiller schaken. Dit is wel het grote verschil tussen viertallen en achttallen: de eerste gewonnen of verloren wedstrijd kan al meteen het verschil maken tussen iets minder onder druk staan of juist alle zeilen bijzetten.

 

Een snelle blik op Franks bord leerde Wouter en mij dat Frank ook wel zou gaan winnen en dat we dus aan een remise genoeg hadden voor de winst. Wouter koersde inmiddels aardig af op dat halve puntje terwijl op mijn bord het nog maar de vraag zou zijn wat de uitslag zou worden – het kon echt alle kanten op. Wouter had een paardeneindspel met wat pionnetjes waarbij hij op het einde gretig probeerde om dat ene overgebleven pionnetje te slaan met zijn paard en zo remise af te dwingen. Bij mij had ik K+D+4p tegen K+D+P+p waarbij ik de hele tijd rondom de 20 sec hing (we kregen +10 sec per zet erbij). Irritant en stressen dus, want ik moest inmiddels ook al zo'n 30 minuten naar de wc …

 

Na wat stomme foutjes bleef er een K+2p tegen K+P+p over, een echte typische stelling die mooi in de stappenmethode zou voor kunnen komen. Driehoekjes werden gelopen en zugzwang kwam veel aan bod, waarbij mijn tegenstander uiteindelijk de cruciale 'fout' maakte: ik kon remise afdwingen door mijn twee pionnen af te laten ruilen tegen zijn ene pion. Winst zat er voor mij inmiddels al niet meer in, zijn paard en koning hielden mijn pionnen tegen en ondertussen werd het zwarte pionnetje ook nog gedekt door dat paard. Ik was dus enorm blij toen mijn tegenstander remise aanbood en zonder ook maar een moment te twijfelen nam ik dit ook aan. Inmiddels had Frank ook daadwerkelijk het punt veilig weten te stellen en door mijn remise waren de twee matchpunten een feit!

 

Wouter was net iets na mij klaar. Helemaal boos op zichzelf stond hij op van het bord, wit had het toch voor elkaar gekregen om die ene pion naar de overkant te helpen.

 

De uitslag was dus als volgt:

 

ESG Dr. Max Euwe V2 – ENO 2                                                 2 ½ – 1 ½

1. Wouter de Haas (z)(1918) – Johan op den Dries (2096)      0-1

2. Nadia Bloemendaal (1791) – Etien Alssema (1861)              ½ -½

3. Albert Meek (1867) – Marco Lamers (1740)                         1-0

4. Frank Bijleveld (1754) – Rob Hegeman (1660)                      1-0

 

De eer van de Max Euwe teams in de eerste klasse is dus nog gered! In december mogen wij aantreden tegen Raalte en V3 tegen ENO, dan kunnen we in een directe match rechtzetten wat bij V3 fout ging :-)



     You Only Live Once – afkorting die zeer populair is onder de jeugd en bedoeld is om aan te geven dat je maar één keer leeft en daarom allerlei domme dingen mag doen. Goed, dat laatste is niet helemaal waar maar daar komt het ongeveer wel op neer/zo interpreteert de jeugd het.

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen