ENO 2 – ESG. Dr Max Euwe 6, Maandag 28 oktober, Nijverdal.

 

 Het strijdtoneel voor de eerste wedstrijd van het seizoen voor ons zesde team. Door de wintertijd was het al een uurtje donkerder dan 'normaal' en omdat het eind oktober is, is het 's avonds al lekker koukleumen buiten. Kortom de perfecte omstandigheden om een potje te gaan schaken.

 

Het zesde team van onze mooie vereniging bestaat dit jaar uit een iets andere opstelling dan vorig jaar. Zo hebben wij Jarich en Joop erbij gekregen en zijn Wouter J. en Niklas naar andere teams gegaan. Vorig jaar was het zesde al voor de laatste ronde kampioen geworden (kunt u het zich nog herinneren?), maar werd er in de laatste ronde toch nog onverwachts verloren van ENO. Dit was de enige wedstrijd waar ondergetekende niet aanwezig was, dus misschien dat het daaraan lag? We zullen het nooit weten, maar wat we al wel wisten was dat we dat vanavond even anders gingen doen.

 

Enfin, allemaal om 19:00 uur verzamelen bij het Terphoes en rond half 8 was iedereen in Nijverdal, de een wat eerder dan de ander want de auto van Dick werd ruimschoots voorbij gesjeesd door Albert op de snelweg ('huh, maar ik heb je helemaal niet voorbij zien komen!'). En na wat organisatorische praat waarbij alleen de heren van Max Euwe hartelijk welkom geheten werden.... gingen we spelen.

 

Albert met wit op het eerste bord maakte er al meteen een wild-western van (geweigerd morra-gambiet) want toen ik na 5 minuten eens opkeek van mijn eigen bord had Albert al een dame de vijandelijke stelling in gekregen en waren zijn lichte stukken onderweg voor assistentie. Dat zou nog wat worden.

 

Op mijn bord opende mijn tegenstander met 1.Pf3. Okay, dikke paniek. Wat doe ik op 1.Pf3?! Frank had me vantevoren al ingefluisterd dat mijn tegenstander, Dennie Klink, de vorige keer van Wouter J. had gewonnen en aangezien Wouter J. ook een Hollands-speler is was ik in dubio over of ik ook Hollands zou spelen. Na wat denken speelde ik vol zelfvertrouwen (uhuh) 1...d5, waarna 2. c4 volgde en ik weer in dubio was wat ik nu eens zou gaan spelen. Geen idee wat je op dit soort stellingen speelt, en ik wist ook niet wat nou -voor mij met mijn lompe speelstijl- de beste voortzetting is. Dus toen moest ik aan de wijze woorden van de grote Sjoerd van Willigen denken; 'als na d5 c4 komt, kun je prima c6 spelen.' Ik dacht er nog even over na, ook over hoe ik dan mijn opstelling in zou gaan delen, en luisterde toen maar naar de Sjoerd-stem in mijn hoofd en speelde c6.

 

Bij Jarich op bord 3 bleef het lange tijd vrij rustig in het Spaans. De partij was lange tijd in evenwicht, maar in het middenspel wist Jarich een pionnetje mee te snoepen. Hij hield uiteindelijk een P+3 pionnen tegen P+2 pionnen over. Jarich probeerde dit lange tijd uit te melken, maar na ongeveer 5 keer remise af te slaan werd er uiteindelijk toch na ca. 2 uur besloten tot remise. 

Frank op bord 4 kreeg het weer eens voor elkaar om binnen een halfuur meer dan een uur bedenktijd kwijt te zijn en in een moeilijke stelling te zitten. Geen idee wat die stelling precies was, maar uit de uiteenzetting die hij later vertelde was het moeilijk en was het maar goed dat hij er zo lang over nadacht omdat anders misschien de tegenstander ergens wel een trucje had enzo. Okay, we geloven je :-)

 

In het eerste uur waren dit de borden die ik zoal in de gaten hield. Ondertussen was bij Albert het tij gekeerd en moesten zijn troepen weer terugtrekken uit vijandelijk gebied. Bij mij was ik flink met mijn lichte stukken aan het manoeuvreren om maar ergens een opening in de stelling te krijgen, en ineens kreeg ik dan toch de mogelijkheid om à tempo de witte dame weg te jagen, waardoor mijn stukken weer wat beter stonden. De manoeuvres gingen door totdat ik met wat tussenzetten wit kon forceren om nog heel weinig bewegingsruimte voor zijn stukken over te houden. Na wat foutjes aan de kant van de witten wist ik een stuk en een dame en daarmee de partij te winnen, en daarmee de tegenstander beduusd achter te laten. :-). Nu dat ik klaar was, was het tijd om ook de andere borden in de gaten te houden. Het was inmiddels 1.5-0.5 voor ons, maar op de andere borden kon het overduidelijk nog alle kanten op.

 

Csaba op bord 6 speelde weer eens een typische Csaba-partij. Dynamisch, snel, en compleet het tegenovergestelde van wat we net op bord 5 mochten aanschouwen. De jongeren onder ons zouden zeggen een YOLO-partij, wat nog wel een best goeie beschrijving zou zijn. De tegenstander zat vaak met de handen in de haren, wat natuurlijk een goed teken is voor onze importRoemeen. Maar toen ik weer eens zijn richting op keek, waren allerlei spelers van ENO ineens Csaba's tegenstander aan het feliciteren...huh? What happened? De stelling was uitgemond in remise. Toch nog even met Csaba naar de stelling kijken, want volgens mij had er meer in gezeten...maar ook tijdens de analyse concludeerden we dat het toch vrij remiseachtig was. Tussenstand: 2-1.

 

Frank had inmiddels de moeilijke stelling weten te keepen -met nog weinig tijd op de klok- en hij en zijn tegenstander waren uiteindelijk remise overeen gekomen. 2.5 -1.5.

Dick op bord 5 had weer een lekker rustige partij op het bord getoverd. Ik weet niet meer precies of het de Hippo was (zoals MC Hammer ooit zei: 'Ho stop! Hippotime! Tudududu – tuuduu'), maar op het scherpst van de snede werd er ook niet gespeeld. En ineens, als een donderslag bij heldere hemel, kwam de tegenstander van Dick, Dick's stelling in walsen en wist middels een penning een stuk op te halen. 2.5-2.5.

Roger op bord 7 speelde een vrij rustige partij waarbij hij ineens in tijdnood zat....als dat maar goed gaat. Er was nog wat geharrewar omdat Roger niet doornoteerde terwijl hij onder de 5 minuten zat, maar er werd toen ook al snel gezegd dat dat niet hoefde omdat je maar 10 seconden per zet erbij kreeg, en je dan dus niet hoeft te noteren als je onder de vijf minuten zit. De seconden tikten weg op Roger's klok en ineens had hij geen tijd meer over – de stelling was ook al niet meer te houden. 2.5-3.5.

 

Pfoe jongens, en toen werd het zweten geblazen! We zouden toch niet weer ten onder gaan?

Onze nieuwe rising star Joop zou dat niet laten gebeuren. Vastbesloten doorboorde hij op bord 8 de witte stelling met zijn torens-batterij. Frank durfde even niet te kijken omdat het leek alsof Joop er niet doorheen zou komen, maar Joop wist wel beter en tikte de tegenstander vakkundig van het bord af. Hoppa, 3.5-3.5!

 

En dan hadden we op bord 1 Albert nog. Na een druk begin, had Albert in het middenspel waarschijnlijk ergens zijn kans op voordeel gemist, waarna ze in een eindspel aangekomen waarvan een gemiddeld stap6-boek zou gaan smullen. Een stap6-boek wel, maar ons team niet want het zag er vrij remiseachtig uit en met remise zouden we 4-4 spelen....terwijl we toch eigenlijk liever wilden winnen!

En toen, ineens, pardoes, whoepsie....gaf de tegenstander van Albert een volle toren weg. Albert zag eerst zelf ook niet dat met Lxe5 de toren op b8 aangevallen staat...maar toen zijn tegenstander nonchalant zijn loper zette in plaats van zijn toren te redden zag Albert het en won zo -onverwacht- toch nog zijn partij. 4.5-3.5!

 

Het is een minimale overwinning, maar elke overwinning is er één! Een goed begin is het halve werk, en hopelijk kunnen we net als vorig jaar onze winning spirit goed vasthouden en het seizoen hopelijk in mei mooi afsluiten. En door deze overwinning is ESG. Dr Max Euwe 6 ook het eerste team dat van een team van een andere club weet te winnen in de externe competitie :).

 

Nadia Bloemendaal

Plaats reactie

Beveiligingscode
Vernieuwen