We schrijven zaterdag 12 april 2014. Voor ons is het zaak te scoren, want in de laatste ronde wacht ons geen makkelijke tegenstander en als we verliezen kan de laatste ronde nog wel eens een spannende aangelegenheid worden. Gelukkig is ook de kans aanwezig dat we ons veilig stellen als we verliezen, want vooraf leek dat de meest waarschijnlijke uitkomst. Tegenstander Sissa 2 is weliswaar net als wij ook afgelopen jaar gepromoveerd, maar heeft een stuk hogere rating en speelde eigenlijk het hele seizoen om de eerste plaats mee.

 

Een klein gelukje vooraf hadden we, want Sissa 2 was behoorlijk verzwakt. Eén van de talentvolle broers Van Foreest speelde waarschijnlijk in het eerste want hij was er niet bij. En we constateerden op de laatste borden twee onbekende namen. Ook wij waren niet compleet, maar in Wouter Jans hadden we een betrouwbare en goede invaller, dus van verzwakking aan onze kant kan nauwelijks gesproken worden.

Ik heb op bord zeven een lange en intensieve partij gespeeld, dus ik heb niet van alle partijen veel gezien. Duidelijk was wel dat op bord 2 Bert van der Marel sterk speelde en een duidelijk voordeeltje had die hij leek te gaan uitbuiten. Op bord 1 was het een wilde partij tussen Geon Knol en André Krueger. Wat vooral van deze wedstrijd in onze herinnering zal blijven zijn de gekke wendingen in een aantal partijen. Sjoerd en Peter wonnen zonder gekke dingen uit te halen. Norbert speelde naast mij een solide Caro Kann en kwam eigenlijk niet in de problemen, maar wist ook geen voordeel te halen. Wouter Jans had voor de verandering eens een flinke aanval op het bord gezet en wist zijn tegenstander te overklassen met een puike partij. Daarmee kwamen we op 3,5 punt, en toen was eigenlijk het goede nieuws op.

 

Wouter de Haas kreeg een goed dameoffer tegen, ik stond een pion achter in een slechte stelling en André had nog steeds een wilde stelling die wel leuk leek maar aldus hem achteraf verloren was.
Gelukkig voor ons miste de tegenstander van Wouter een ontsnappingsvariant die wel mat in zeven was geweest, en met een dame tegen een toren achter ging hij op zet 40 door de vlag. Een mazzeltje waardoor we essentiele punten binnen hadden en degradatie definitief afgewend was!

André en ik speelden nog. Ik was redelijk wanhopig want inmiddels stond er een pion op a7 met alleen mijn toren op a8 ervoor om hem tegen te houden en er leek geen manier om uit die benarde positie te ontsnappen. Ik zag meerdere vervelende varianten voor mij, maar toen mijn tegenstander die varianten niet speelde besloot ik maar door te knokken. Na lang geschuif zag mijn tegenstander een truc over het hoofd waarmee ik een toren en de partij won, geheel tegen de verhoudingen in.

 

André was ondertussen nog steeds aan het knokken, maar ook hij wist aan het einde van de middag te melden dat hij gewonnen had; en ook dat het onverdiend was geweest.
Zo heb je soms pech, en soms heb je geluk. Het lijkt erop dat wij met ons geluk gepiekt hebben deze keer. Voor de gemoederen volgend jaar is het misschien een idee om dat geluk volgend jaar wat meer over de wedstrijden te verspreiden en zo eerder klassebehoud binnen te halen... al is het ook wel eens leuk om met grote cijfers te winnen natuurlijk.

  

T  ESG Dr. Max Euwe 4   1936   SISSA 2  1923   6½   1½ 
1.  Andre Krueger 2165  Geon Knol 2093 1 0
2.  Jorg Kucheyda 2071  Lambertus van der Marel  2143 0 1
3.  Sjoerd van Willigen 1991  Eric Jan Walinga 1975 1 0
4.  Wouter de Haas 1919  Arjan Dijkstra 2018 1 0
5.  Norbert Raygrotzki 1862  Maarten Hemmes 1934 ½ ½
6.  Peter Schelwokat 1838  Elias Oude Brunink 1800 1 0
7.  Remko Algera 1805  Joris Leertouwer 1804 1 0
8.  Wouter Jans 1839  Tim van Zuylen 1616 1 0