Meesterklasse, ronde 2, 02-11-2013

ESG Dr. Max Euwe – Accres Apeldoorn

                In ronde 2 kwam Accres Apeldoorn, de nummer 2 van vorig seizoen, op bezoek. Ze haden in de 1^e ronde een verrassende nederlaag geleden en een middagje Tukker-bashing is dan goed voor het moreel, zo bleek. De 1-9 was een harde uitslag. Er had hier en daar wat meer in gezeten voor ons, maar ik zal het niet volgens een hardnekkige Leidse traditie doen voorkomen alsof de gasten goed wegkwamen met deze overwinning. Wedstrijdleider Peter Goud had netjes de chronologische volgorde bijgehouden, maar omdat ik weigerde een foto van de einduitslag op het whiteboard te maken en die volgorde dus niet meer precies kan achterhalen, moet u het doen met de geordende reeks uit mijn gebrekkige geheugen. 

Geschreven door Frank

Laatst bijgewerkt: 05 november 2013

Voor de tweede ronde in KNSB klasse 3B mocht ons derde team aantreden tegen het tweede team van de combinatievereniging de Toren Arnhem en VSV. Wegens uitvallers hogerop moesten Jasper en Maarten doorschuiven, en Ton was ook niet beschikbaar. Invallers werden gevist uit het vierde en vijfde team, in de vorm van Wouter, Sjoerd en Thijs. Die laatste twee hebben in het verleden ook bij de Toren gespeeld en waren dus extra gemotiveerd. Aangekomen op de speellocatie in Arnhem, de kantine van een grote bibliotheek, waren we er helemaal klaar voor. Als we nog uitzicht willen hebben op promotie dan zal gewonnen moeten worden.

Khaled op bord 3 was als eerste klaar. In de koningsindische opstelling tegen het Frans leek Khaled beter te weten waar hij mee bezig was dan zijn tegenstander. Met weinig tijd op de klok (en nog ongeveer een uur voor Khaled) kon zijn tegenstander het niet meer overzien en tikte Khaled soepel het punt binnen.

Ook Luc op bord 2 pakte vrij overtuigend een punt. Vanuit een aparte opening die ik eigenlijk niet kon plaatsen kwam hij meteen prettig te staan. Er volgden wat complicaties, Luc won een pion die zijn tegenstander later weer terug kreeg, maar naar mijn idee heeft hij de hele partij beter gestaan en uiteindelijk ook mooi bijtijds het punt mogen noteren.

De volgende die klaar was was Sjoerd (ikzelf) op bord 5. In een Nimzo-Indische partij kwam ik met wit wat krampachtig te staan, maar toen ik eenmaal de thematische pionnendoorbraak kon spelen stond wit eigenlijk meteen veel beter. Mijn tegenstander die ondertussen ook minder tijd had besloot maar te offeren om nog iets te proberen, maar dit leidde alleen maar tot een sneller einde voor hem.

Bij een stand van 3-0 voor leek het de goede kant op te gaan. De overgebleven borden gingen niet allemaal even goed maar een kleine overwinning zat er toch wel in. Daarbij moet wel vermeld worden dat onze drie overwinningen tot dat moment voortkwamen uit behoorlijk ratingoverwicht van onze kant, en dat alle sterkere spelers van de Toren nog bezig waren.

Thomas op bord 4 had ondertussen zijn stelling steeds slechter zien worden. Hij speelde de opening niet helemaal nauwkeurig waardoor hij een koningsaanval over zich heen kreeg zonder zelf eigenlijk ook maar enig tegenspel te krijgen. Dit was uiteindelijk niet meer te houden voor hem (3-1). Vlak daarna moest ook Thijs op bord 7 het opgeven. Tegen zijn sterkere tegenstander had hij veel tijd nodig om de juiste zetten te vinden. Toen het vervolgens ingewikkelder werd zag zijn tegenstander het beter en moest onze man capituleren (3-2).

De volgende die ineens de analyse ruimte kwam binnenlopen was Gerrit-Jan. Hij had in de opening een pion weten te snoepen en leek prima te staan, maar of het te winnen zou zijn was maar de vraag. In een afwikkeling overzag hij echter een kleine truc van zijn tegenstander, waardoor hij direct een vol stuk kon inleveren en dus ook het punt.

De stand was ondertussen 3-3 en het zag er eigenlijk niet best uit. Kristianne aan bord 8 had na een boel geschuif twee pionnetjes verloren en leek weinig compensatie te hebben. Haar tegenstander gaf haar geen kansen meer, en tegen het einde van de middag was het niet langer uit te stellen en moest ze opgeven. Op dat moment was alleen Wouter op bord 1 nog bezig. In een Wolga/Benko had zijn tegenstander de gambietpion terug gekregen voor een kwaliteit, maar zijn paard was minstens even sterk als de toren van Wouter. Gezien de stand heeft Wouter nog van alles geprobeerd, maar waarschijnlijk zijn er nooit echte winstkansen geweest voor hem, en hij moest uiteindelijk berusten in een remise. Een prima resultaat en een mooie partij van Wouter, maar het voelt toch altijd zuur als je als laatste nog bezig bent en niet anders kan dan er 3,5-4,5 van maken.

En zo kwam er een teleurstellend einde aan de dag. Ambities voor promotie uit deze klasse lijken na twee verloren wedstrijden vergeten te kunnen worden. De stemmingen werden niet verbeterd door de (negatieve) uitslagen van alle andere teams, die nu razendsnel via een in het leven geroepen whatsapp-groep het land door gaan.

Ikzelf ben nog een paar biertjes gaan drinken met onze tegenstanders (mijn oude vereniging). Zoals misschien wel te verwachten droeg overmatige alcoholconsumptie niet bij aan hun bescheidenheid. Uitspraken als ‘geheel volgens verwachting’ en ‘helemaal uitgedokterd’ vlogen over tafel. Ook werd mij duidelijk gemaakt dat ik een open sollicitatie in kan dienen voor hun team, die gepaard dient te gaan met een rituele verbranding van mijn Max Euwe shirt.

Ik zou zeggen, nodig mij weer uit volgend jaar, dan pakken we deze knuppels terug.

Geschreven door Sjoerd van Willigen

Laatst bijgewerkt: 04 november 2013

Verslag door Peter en Remko

Door personele problemen van onszelf (Frank en Kirsten konden niet, dat was allang bekend) maar vooral door personele problemen van hogere teams (want wij hebben Gerard en André als onze eigen invallers) moesten we verzwakt aantreden tegen de Amsterdammers van Oosten Toren.

Vooraf gezien op rating een gelijkwaardige strijd dus we moesten proberen punten te pakken. Dat we juist vandaag onze vaste waarden Sjoerd, Wouter en natuurlijk Frank en Kirsten moesten missen dat kwam slecht uit. Gelukkig hadden we wel André en Gerard, en ook de invallers vanuit het 5^e en 6^e waren geen slechte vervangers. Wouter Jans had ook een basisplaats in het 4^e kunnen hebben op rating en Albert Meek heeft al vaak bewezen goed mee te kunnen doen in de KNSB competitie.

Oosten Toren kwam in een sterkere opstelling opdagen dan waarmee ze vorige ronde thuis hadden gespeeld. Dat was tegenvaller nummer twee. Helaas was de rampspoed daarmee niet ten einde want Peter Schelwokat verslikte zich met zwart in een koningsgambiet en kon al na 9 zetten opgeven. Onder het motto “wie het eerst verliest schrijft het verslag” heb ik toen Peter gevraagd wat aantekeningen te maken.  Per bord dus deze keer:

Op bord 1 speelde André tegen Xander Giphart een Siciliaan. Hij leek in het begin goed te staan maar kwam behoorlijk in de problemen. Juist op het moment dat iedereen de hoop had opgegeven zwijnde hij en wist hij (redelijk onverdiend) toch te winnen.

Op bord 2 speelde Jörg tegen Wim Leene. In een damegambiet met tegengestelde rokades ziet de tegenstander van Jörg zich genoodzaakt een stuk te offeren tegen twee pionnen om een koningsaanval af te houden. Hier laat Jörg zich echter niet door tegenhouden, hij zet de aanval door en wint uiteindelijk vrij overtuigend. Het is de beste partij namens ons team, en is te bekijken op de partijenpagina van deze ronde (alleen voor leden).

Op bord 3 speelde Norbert tegen Iwan Bonoo. Norbert krijgt al vroeg het loperpaar in een Philidor verdediging. Daarna krijgt zijn tegenstander geleidelijk steeds meer stellingsoverwicht en geeft Norbert in verloren stelling op.

Op bord 4 speelt Gerard zijn favoriete opening  (Nimzowitsch), maar moet toch na amper 2,5 uur de wapens neerleggen. Hij speelde tegen de sterkste speler van Oosten Toren, Redmar Damsma,  die duidelijk gekozen hadden voor een tactische opstelling.

Bord 5 was het bord van Peter. Hij schrijft weinig lovende dingen over zichzelf.

Bord 6 was het bord van Wouter Jans, die zijn invalbeurt met succes tot een remise brengt tegen een sterke speler, Theo Bosman. Wouter had een kleine plus maar kreeg geen kans om een winstpoging te doen. Fijn om zulke betrouwbare reserves achter de hand te hebben!

Bord 7 was mijn bord. Volgens Peter een partij die in balans was en terecht remise werd, er zat niet meer in. Ik zette mijn partij was passief op en heb daardoor in de opening een tempo verloren. Ik wist wel een kleine verzwakking in de pionnenstructuur van mijn tegenstander te veroorzaken waarvan ik hoopte te kunnen profiteren in een eventueel eindspel. Daarvoor had ik eigenlijk een paarden eindspel of een lopereindspel nodig, maar het was onmogelijk om naar een dergelijk eindspel af te wikkelen.

Bord 8 was het bord van Albert. Albert speelde een opening die hem welbekend is, maar zijn overwicht in het gambiet dat hij speelde verdampte. Dames werden geruild en aan het einde stond Albert de gambietpion nog achter en verloor hij.

Eindresultaat: 3-5, pijnlijke thuisnederlaag. Vanaf nu is het oppassen dat we niet in ernstige degradatieproblemen komen. Het is zaak de komende wedstrijden punten te pakken om wat lucht te krijgen. De derde klasse ligt dicht bij elkaar, dus alles is nog mogelijk.

Remko en Peter

Geschreven door Sjoerd van Willigen

Laatst bijgewerkt: 04 november 2013

Het was lekker weer en het is een prachtige route door het bos, dus ik heb een mooie omweg gefietst, ook al was het niet helemaal de bedoeling... Gelukkig nog wel ruim op tijd aangekomen in het Denksportcentrum van Hengelo. Bij binnenkomst wachtte ons een grote zaal, waar alle tafels klaar stonden om aan gebridged te worden. Van acht hiervan werd netjes de kleedjes verwijderd en de bied-setjes vervangen door schaakborden. Voordat we beginnen met de wedstrijd is er wat ongewis over de tijdverdeling: hoe zit het nou?

De SBO heeft dit jaar, in navolging van de KNSB, ook in de promotieklasse een nieuw tijdssysteem doorgevoerd. Dit is bijster slecht gecommuniceerd naar de leden, waardoor enkele aanwezige spelers er afgelopen week per toeval achter deze vernieuwing waren gekomen, bij het nalezen van het regelment. Maar goed dat we vandaag wel op tijd op de hoogte waren: 1:30 plus 0:30 na 40 zetten en gedurende de hele partij +30 sec per zet.

De klokken moesten hierop worden ingesteld. Ook nog niet zo gemakkelijk als je denkt! Gelukkig speelt Albert in ons team, die ons deze functie van de dgt haarfijn kon uitleggen. Verschillende regels voor verschillende versies van de dgt's ivm. veranderende regels van de FIDE. Tien minuten te laat begonnen we hierdoor aan de wedstrijd. Vijf minuten na begin, werd ons nog even door de thuisspelende ploeg op het hart gedrukt de telefoons uit te zetten, gevolgd door dubieuze acties waar we hier beter geen woorden aan vuil kunnen maken.

Na een half uur loop ik eens rond om de stand van zaken op te nemen. Er is nog weinig aan de hand, behalve dat Levi, overigens als enige gekleed in het Max Euwe-tenue, 1:31 op zijn klok heeft staan... Hij was dan ook als eerste klaar door, na wel een uitstekende partij gespeeld te hebben, uiteindelijk helaas toch een domme fout gemaakt te hebben. Deze nederlaag werd voorbeeld voor de partijen om hem heen. De een na de ander verloor z'n partij, waardoor het een tussenstand van 5-0 gaf. De laatste drie partijen eindigden in remise.

Ik fiets nog even langs DGT, maar tref daar geen opbeurende resultaten aan. Net als de eerste ronde op 21 september, was het vandaag onze dag niet.

Geschreven door Jessica Groenewolt

Laatst bijgewerkt: 03 november 2013

Verslag Max Euwe 3 – Almere
Jasper de Jong

Een week na de wedstrijd was ik gevraagd om hier een stukje over te schrijven. Hier heb ik nu, nog een week later, pas tijd voor. Ik zal zo goed als ik kan een beschrijving van de dag geven, maar omdat ik het niet van tevoren wist, en omdat ik erg druk was, heb ik niet veel van het schaken meegekregen. Dus laat dit een les zijn voor de teamcaptains, om tijdelijk (dus voor de wedstrijd) mensen te vragen om stukjes te schrijven!

Maar genoeg excuses en opbouwende kritiek, laten we beginnen met het verslag. De dag begon voor mij al vroeg, omdat ik als PR man verantwoordelijk was voor de uitstraling van onze vereniging op de sportinfo mark van Enschede Zuid. Omdat ik ’s middags de wedstrijd zou hebben, had ik mijzelf in de ochtendploeg ingedeeld, wat inhield dat ik op mijn vrije dag nog vroeger op moest dan op mijn gemiddelde werkdag (hoewel dit ook deels is te wijten aan mijn gemiddelde werkdag). Daarbovenop kwam dat de fietsenmaker waar ik een fiets had besteld tussen winkelcentrum Zuid en DGT lag, waardoor ik nog vroeger op moest. Het zou immers zonde zijn om mijn nieuwe fiets niet op te halen.

Op de sportinfomarkt werd ik bijgestaan door Gerard, Gerrit Jan en John. We waren met name op zoek naar nieuwe volwassenen voor onze vereniging, maar zoals gebruikelijk waren er vooral kinderen geïnteresseerd. Hoewel enkelen bij het derde potje nog steeds niet aan hun vriendinnen durfden toegeven dat ze het leuk vonden, hadden we veel belangstelling. Om 12:30 werden we afgelost door Sjouke, Onno en Wouter, en konden Gerrit Jan en ik naar onze wedstrijd. Natuurlijk heb ik het al persoonlijk gezegd, maar bij deze ook digitaal hulde aan alle vrijwilligers!

Vermoeid van het fietsen met mijn oude fiets aan de hand, kwamen we aan bij DGT. Gelukkig had Anne mij de avond ervoor aangeboden om mijn broodjes te smeren, waarvoor ook hulde! Ik kon dus meteen beginnen met eten…ware het het niet dat ik eerst iedereen de nieuwe polo’s most uitdelen, en wat vragen van Maarten moest beantwoorden, die had ingeschat dat het fixen van het restaurant die avond voor 2 teams niet meer dan 10 minuten in beslag zou nemen. Gelukkig was ik in korte tijd van de polo’s af, niet in de laatste plaats omdat ik die van Helmut thuis had laten liggen, en kon ik één broodje verorberen voordat de wedstrijd begon.

We speelden tegen Almere, en ik speelde gelijk. Toen ben ik snel naar huis fietst om mijn tweede fiets te droppen, de polo van Helmut op te halen. Op de fietsen bedacht ik dat ik eigenlijk nog eten moest inslaan voor het weekend wat tot gevolg had dat het allemaal wat langer dan normaald duurde. Oh ja, en omdat je met twee fietsen helemaal niet twee keer zo hard als normaal gaat, in tegenstelling tot wat je zou verwachten. Na 45 minuten ging ineens mijn telefoon. Anne belde namens een ongeruste Helmut, die ik had gezegd dat ik na een half uur terug zou zijn. Gelukkig kon ik op de terugweg wel aanzienlijk harder met mijn nieuwe fiets. Bij DGT aangekomen had ons team helaas verloren, maar in ieder geval was alles gelukt met de polo’s!

Wegens het nieuwe tijdsysteem waren we veel vroeger klaar dan gebruikelijk. Onze reservering bij onze sponsor SamSam kon niet vervroegd worden, dus hebben we afgebeld, en gingen we als vanouds eten bij Los Ponchos. De helft had helaas geen zin om mee te eten, dus waren we nog met z’n tienen over. Los Ponchos bleek ook niet meer wat het is geweest. Misschien lag het eraan dat ik na slechts honderd keer al ben verzadigd van Muchos Nachos, misschien lag het aan al het bier dat de bediening over ons heen gooide, maar volgende keer moeten we toch eens wat anders zoeken.

Die avond bleven de echte die-hards nog over om bij mij thuis bordspellen te doen. Ik had die middag nog nieuwe batterijen gekocht voor Stef Stuntpiloot, maar helaas bleken we niet de juiste schroevendraaier te hebben. Dan maar een potje basketboss. Gerrit Jan en ik hadden een korte termijntactiek. Gelukkig bleek de termijn van zijn tactiek nog korter dan het eerste seizoen, waardoor ik de eerste twee seizoenen wist te winnen. Van Thomas hoefde ik ook niet veel te vrezen, want hij was vooral bezig met het omkopen van de scheidrechter, terwijl er toch geen scheidsrechter goed genoeg kon acteren om zijn team geloofwaardig te laten winnen. Helaas waren Wouter en Maarten wat beter in vooruitdenken, en door te investeren in de lange termijn en hun spelers beter te trainen wonnen zij de volgende twee seizoenen. In het allesbeslissende vijfde seizoen kwam Maarten ineens met een extra regel die hij ‘per ongeluk’ had verzwegen bij het uitleggen van het spel, waardoor hij er toch met de winst van door ging. (Om eerlijk te zijn besloten we niet met die regel te spelen, en ging hij er alsnog met de winst vandoor) (en om nog eerlijker te zijn, werd ik ook nog door Wouter ingehaald, en zelfs door Gerrit Jan).

We sloten de avond nog af met wat Hans Teeuwen filmjes op youtube. Ondanks het resultaat, kunnen we tevreden zijn met een geslaagde dag. Laten we hopen dat de andere dagen ook zo gaan! (Qua geslaagdheid, dan)

Geschreven door Jasperov

Laatst bijgewerkt: 07 oktober 2013